کی میتونه بگه که رضا یزدانی در میان فارسی خوانان پاپ و راک که از یک نسل حساب میشن، از میانگین هم نسل های خودش یه سر و گردن بی چون و چرا چه در خوندن و چه در گوناگون گیتارنوازی های زیباش بالاتره؟ اما بپذیریم که دوره ی یگانه ی خوانندگان قوی پاپ ما (به دلایل مختلفی نظیر سیاست های اتخاذ شده در برابر این موسیقی، به تاریخ بی تکرار پیوستن ترانه نویسانی نظیر ایرج جنتی عطایی و اردلان سرفراز، [بماند کورسوهای نافذ دکتر یداللهی، روزبه بمانی و چند نفر دیگر که همچنان در مبارزه با تاریکی محض، امیدوار منتظر آسمان صاف مهتابی یا آفتابی نگاهمون داشتن]، ضعف و کپی کاری آهنگسازی و تنظیم، به طوری که گاهی شخصا متوجه نمیشم آهنگ کی عوض شد) با پایان نسلشون به پایان خواهد رسید. نه اینکه دیگه کسی که پتانسیل تبدیل شدن به اونها رو داشته باشه، متولد نمیشه، دیگه برآیند نیروهای موجود افراد با اون پتانسیل رو از بالقوه به بالفعل در نمیاره. دیگه کسی نخواهد آمد که اگه از یه سلکشن 50 تایی اونها 5 تا آهنگ تاپ رو هم حذف کنیم، به راحتی یک سلکشن 45 تایی با همون نمره برامون بمونه. شخصا به دلایل درونی رضا یزدانی رو بسیار دوست میدارم و می‌پسندم. یه دور سریع که چند ثانیه از هر آهنگ رو به دنبال آهنگ “کوچ ملی” گوش دادم و نبود. رضای یزدانی عزیز بدون کوچ ملی، بدون میرسم به تو، بدون یخ بندونای چشات یه رضا یزدانی دیگه است. به همون دلایلی که برشمردم، بهترین های نسل رضا با حذف فقط 5 آهنگ از مجموع آثارشون از 5 ستاره نهایتا به 3 ستاره نزول میکنن. گرچه سلایق و درک ها از آهنگ ها که ملغمه ی احساسات خواننده ها و ترانه سراها، نوازندگان و آهتگ سازان هستن، به دلیل توانایی آنالیز و درک و پس زمینه ی ذهنی آدمها متفاوته، حذف همین سه تایی که اسم بردم رضا یزدانی من رو از 4 ستاره به 2.5 ستاره برای من و خیلی های دیگه تنزل میده. همه ی این پرنویسی ها برای این خواهش بود که سلکشن ها از تمامی آلبوم های یک خواننده انجام بشه و توسط چند نفر با سلایق متفاوت. و همیشه آپدیت نگه داشته بشه.
مرسی از شما خوبان
عشق 💙💙💙💙💙
جای اهنگ یخبندونای قطبی چشمات که
کی میتونه بگه که رضا یزدانی در میان فارسی خوانان پاپ و راک که از یک نسل حساب میشن، از میانگین هم نسل های خودش یه سر و گردن بی چون و چرا چه در خوندن و چه در گوناگون گیتارنوازی های زیباش بالاتره؟ اما بپذیریم که دوره ی یگانه ی خوانندگان قوی پاپ ما (به دلایل مختلفی نظیر سیاست های اتخاذ شده در برابر این موسیقی، به تاریخ بی تکرار پیوستن ترانه نویسانی نظیر ایرج جنتی عطایی و اردلان سرفراز، [بماند کورسوهای نافذ دکتر یداللهی، روزبه بمانی و چند نفر دیگر که همچنان در مبارزه با تاریکی محض، امیدوار منتظر آسمان صاف مهتابی یا آفتابی نگاهمون داشتن]، ضعف و کپی کاری آهنگسازی و تنظیم، به طوری که گاهی شخصا متوجه نمیشم آهنگ کی عوض شد) با پایان نسلشون به پایان خواهد رسید. نه اینکه دیگه کسی که پتانسیل تبدیل شدن به اونها رو داشته باشه، متولد نمیشه، دیگه برآیند نیروهای موجود افراد با اون پتانسیل رو از بالقوه به بالفعل در نمیاره. دیگه کسی نخواهد آمد که اگه از یه سلکشن 50 تایی اونها 5 تا آهنگ تاپ رو هم حذف کنیم، به راحتی یک سلکشن 45 تایی با همون نمره برامون بمونه. شخصا به دلایل درونی رضا یزدانی رو بسیار دوست میدارم و می‌پسندم. یه دور سریع که چند ثانیه از هر آهنگ رو به دنبال آهنگ “کوچ ملی” گوش دادم و نبود. رضای یزدانی عزیز بدون کوچ ملی، بدون میرسم به تو، بدون یخ بندونای چشات یه رضا یزدانی دیگه است. به همون دلایلی که برشمردم، بهترین های نسل رضا با حذف فقط 5 آهنگ از مجموع آثارشون از 5 ستاره نهایتا به 3 ستاره نزول میکنن. گرچه سلایق و درک ها از آهنگ ها که ملغمه ی احساسات خواننده ها و ترانه سراها، نوازندگان و آهتگ سازان هستن، به دلیل توانایی آنالیز و درک و پس زمینه ی ذهنی آدمها متفاوته، حذف همین سه تایی که اسم بردم رضا یزدانی من رو از 4 ستاره به 2.5 ستاره برای من و خیلی های دیگه تنزل میده. همه ی این پرنویسی ها برای این خواهش بود که سلکشن ها از تمامی آلبوم های یک خواننده انجام بشه و توسط چند نفر با سلایق متفاوت. و همیشه آپدیت نگه داشته بشه.
مرسی از شما خوبان